- احکام زیر اگرچه از مصادیق بندهای (‌الف) در دو ماده قبل باشد حسب مورد قابل رسیدگی فرجامی نخواهد بود:

بند 1

1 - احکام مستند به اقرار قاطع دعوا در دادگاه.

بند 2

2 - احکام مستند به نظریه یک یا چند نفر کارشناس که طرفین به‌ طور کتبی رأی آنها را قاطع دعوا قرار داده باشند.

بند 3

3 - احکام مستند به سوگند که قاطع دعوا باشد.

بند 4

4 - احکامی که طرفین حق فرجام‌ خواهی خود را نسبت به آن ساقط کرده باشند.

بند 5

5 - احکامی که ضمن یا بعد از رسیدگی به‌ دعاوی اصلی راجع به متفرعات آن صادر می‌ شود، در صورتی که حکم راجع به اصل دعوا قابل‌ رسیدگی فرجامی نباشد.

بند 6

6 - احکامی که به‌ موجب قوانین خاص غیرقابل فرجام‌ خواهی است.