-

بند الف

الف (اصلاحی 16ˏ05ˏ1380)- دولت مکلف است حداکثر تا پایان سال دوم برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران با انجام مطالعات و‌ بررسیهای کارشناسی اقدامات قانونی به منظور هدفمند نمودن پرداخت یارانه کالا های اساسی شامل گندم، برنج، روغن نباتی، قند ، شکر ، پنیر ، شیر ،‌دارو، شیر خشک، کود، بذر، سم، حاملهای انرژی و سایر موارد را انجام دهد، به طوری که از سال سوم برنامه مذکور، نظام پرداخت یارانه با کمیّت ‌مشخص در راستای تحقق اهداف ذیل متحول و تغییر یابد:
1 - منطقی کردن مصرف کالا های یارانه‌ ای و جلوگیری از قاچاق این نوع کالا ها.
2 - تشویق و توسعه سرمایه‌ گذاری و حمایت از تولید داخلی کالا های یارانه‌ ای.
3 - کاهش سهم طبقات با درآمد های بالا و افزایش سهم‌ طبقات با درآمد پائین از یارانه‌ ها.
4 - جایگزین نمودن تدریجی طرحهای رفاه اجتماعی به جای پرداخت یارانه.
5 - تأمین منابع برای سرمایه‌ گذاری زیر بنائی و محرومیت‌ زدائی کشور و توسعه اشتغال.
6 - توسعه اشتغال مولد با اعطاء وام از محل درآمد های حاصل (‌به صورت وجوه اداره شده)

بند ب

ب - سازمان حمایت از مصرف کنندگان و تولید کنندگان موظف است با اعلام وزارت صنعت، معـدن و تجارت پس از انجام محاسبات لازم نسبت به برقراری ‌ما به‌ التفاوت در مورد کالا های وارداتی که دارای امتیاز قابل توجه هستند، اقدام نماید و ما به‌ التفاوت مأخوذه را به حساب خزانه واریز نماید دولت‌ می‌ تواند معادل صددرصد (100%) وجوه مابه‌التفاوت مأخوذه را بر اساس پیشنهاد وزارت صنعت، معـدن و تجارت و تصویب شورای اقتصاد در نظام پرداخت یارانه‌ کالا ها و یا خدماتی که ضرورت استفاده از یارانه را دارند استفاده نماید.