ـ تعویق به شکل ساده یا مراقبتی است.

بند الف

در تعویق ساده مرتکب به طور کتبی متعهد ‌می‌ گردد، در مدت تعیین شده به ‌وسیله دادگاه، مرتکب جرمی نشود و از نحوه رفتار وی پیش بینی شود که در آینده نیز مرتکب جرم نمی‌ شود.

بند ب

در تعویق مراقبتی علاوه بر شرایط تعویق ساده، مرتکب متعهد می‌ گردد دستورها و تدابیر مقرر شده به‌ وسیله دادگاه را در مدت تعویق رعایت کند یا به موقع اجراء گذارد.

تبصره 1

ـ دادگاه نمی‌ تواند قرار تعویق صدور حکم را به ‌صورت غیابی صادر کند.

تبصره 2

ـ چنانچه متهم در بازداشت باشد، دادگاه پس از صدور قرار تعویق صدور حکم، بلافاصله دستور آزادی وی را صادر می‌ نماید. دادگاه می‌ تواند در این مورد تأمین مناسب أخذ نماید. در هر صورت أخذ تأمین نباید به بازداشت مرتکب منتهی گردد.