ـ وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی موظف است:
به منظور انتقال مصدومین نیازمند به خدمات فوریتهای پزشکی در شرایط بحرانی و همچنین انتقال بیماران و مصدومین از مراکز با امکانات محدود به مراکز تخصصی پزشکی پنج درصد (5%) کلیه آمبولانسها اعم از آمبولانسهای فعال و آمبولانسهای پشتیبانی اورژانس 115 دانشگاهها و دانشکده های علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی را به عنوان واحد مراقبت های ویژه سیار یا (MICU ) اختصاص دهد.
ـ آمبولانس مورد استفاده واحد مراقبتهای ویژه بایستی دارای شرایط آمبولانس تیپ (C) و یا تیپ (B) با تجهیزات آمبولانس تیپ (C) براساس کتابچه استاندارد خودروی ملی شماره (4374) و مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران باشد.
با توجه به وجود مناطق کوهستانی، سردسیر و صعب العبور در کشور، ده درصد (10%) کل آمبولانسهای پیش بینی شده تا پایان برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران ـ مصوب 1383 ـ را از نوع کمک دار(4WD) اختصاص دهد.
به منظور ارایه خدمات فوریتهای پزشکی در حوادث دسته جمعی و حوادث غیرمترقبه و لزوم انتقال سریعتر بیماران، به ازای هر یک میلیون نفر جمعیت یک اتوبوس آمبولانس اختصاص دهد.