1 - قضاتیکه ملیت هر یک از طرفین دعوی را دارند حق خواهند داشت در رسیدگی بدعوائی که در دیوان بین‌المللی دادگستری مطرح است شرکت‌نمایند.
2 - اگر در دیوان مزبور یک قاضی از ملیت یکی از اطراف دعوی باشد هر طرف دیگر میتواند شخصی را بآنتخاب خود معین نماید تا بعنوان قاضی‌شرکت در محاکمه کند.
این شخص باید حتی‌الامکان از میان کسانی انتخاب گردد که بر طبق ماده 4 و5 معرفی شده‌اند.
3 - هر گاه در میان قضات دیوان هیچکس از ملیت اطراف دعوی وجود نداشته باشد هر یک از آنها میتواند یکنفر قاضی بطریقی که در فقره پیش مذکور است معین کند.
4 - مفاد این ماده در مورد ماده 26 و 29 نیز رعایت خواهد شد.
در این موارد رئیس دیوان از یک، و عندالاقتضاء از 2 نفر از اعضاء دیوان که شعبه را تشکیل میدهند تمنا خواهد کرد که جای خود را باعضائیکه ملیت اطراف ذینفع را دارند واگذار کنند، و اگر در میان اعضاء عضوی از ملیت اطراف دعوی نباشد، و یا در صورت بودن آن عضو نتواند در محاکمه شرکت کند، جای خود را به قضاتی واگذار کنند که اطراف دعوی مخصوصاً معین کرده‌اند.
5 - هر گاه در یک محاکمه چندین طرف مشترک‌المنفعه باشند تمام آنها از حیث اجرای مقررات فوق در حکم یک طرف خواهند بود. در صورت تردید‌حکم دیوان قاطع است.
6 - قضاتی که بنحو مذکور فقره 2 و 3 و 4 این ماده معین میشوند باید مقررات ماده 2 و فقره دوم از ماده 17 و همچنین مقررات ماده 20 و 24 این‌اساسنامه درباره آنها رعایت گردد. قضات مزبور در پایه تساوی کامل با همقطاران خود شرکت در رأی خواهند کرد.