ـ سیاست ها و راهبردهای توسعه فرهنگ قرآنی
توجه جدی به اصل جدایی ناپذیری قرآن کریم و اهل بیت (علیهم السلام) در کلیه فعالیت های قرآنی.
اولویت بخشی به توسعه فرهنگ قرآنی در مهندسی فرهنگ، مهندسی فرهنگی و مدیریت فرهنگی کشور.
توسعه نظریه پردازی در نظام های فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی مبتنی بر فرهنگ و معارف قرآنی.
توسعه مشارکت حداکثری مردم در فعالیت های قرآنی و تقویت نقش حمایتی و پشتیبانی دولت در گسترش فرهنگ قرآنی در داخل و خارج از کشور.
تأکید بر گسترش درک عموم مردم از مفاهیم، زیبایی ها و لذات معنوی قرآن کریم از طریق انس و ارتباط مستمر با آن.
اهتمام ویژه به توسعه فرهنگ قرآنی در میان اقشار تأثیرگذار (مدیران، نخبگان، فرهیختگان و گروه های مرجع) در داخل و خارج از کشور.
ابتنای حداکثری فعالیت های قرآنی بر مطالعه، کارشناسی و تحقیق شایسته.
هدایت فرآیندهای آموزشی، پژوهشی و تبلیغی ترویجی قرآنی بسمت کاربردی کردن تعالیم قرآنی در زندگی فردی و اجتماعی.
بهره گیری حداکثری از ظرفیت حوزه های علمیه در توسعه فرهنگ قرآنی.
ارتقابخشی نظام تعلیم و تربیت، نظام رسانه ای، نظام تبلیغات دینی و سایر نظام های مؤثر، با الهام از تعالیم قرآن کریم.
ساماندهی و هماهنگ کردن دستگاه ها، نهادها و بخش های مؤثر کشور و فراهم کردن زمینه های یادگیری و رشد سازمانی جهت هم افزایی توان، تجربه و ارتقاء سطح آن ها در توسعه فرهنگ قرآنی.