- درآمد مشمول مالیات در مورد اشخاص حقوقی (به استثنای درآمدهائی که طبق مقررات این قانون نحوﮤ دیگری برای تشخیص آن مقرر‌شده است) از طریق رسیدگی بدفاتر قانونی بر طبق مقررات ماده 58 این قانون در موارد مذکور در ماده 61 بطور علی‌الرأس تشخیص میگردد - در‌شرکتهای تعاونی اندوخته‌های قانونی بمیزانی که در دفاتر شرکت منظور شده جزو هزینه محسوب خواهد شد.در مورد درآمدهائی که طبق مقررات این قانون نحوه دیگری برای تشخیص آن مقرر شده است اشخاص حقوقی مکلف به تسلیم اظهارنامه جداگانه که در بخشهای مربوط پیش‌بینی شده است نیستند.
- درآمد مشمول مالیات در مورد اشخاص حقوقی خارجی و مؤسسات مقیم خارج از ایران بابت واگذاری امتیازات و سایر حقوق خود و‌دادن تعلیمات و کمکهای فنی و واگذاری فیلمهای سینمائی (که بعنوان بها یا حق نمایش یا هر عنوان دیگر عاید آنها میشود) بطور علی‌الرأس تشخیص میگردد و عبارتست از بیست تا نود درصد مجموع وجوهی که ظرف یکسال مالیاتی عاید آنها میشود طبق آئین نامه‌ای که پیشنهاد وزارت دارائی بتصویب هیأت وزیران خواهد رسید.پرداخت‌کنندگان وجوه مزبور مکلفند در هر پرداخت مالیات متعلق را با توجه بمبالغی که از اول سال تا آن تاریخ پرداخت نموده است کسر و ظرف مدت ده روز باداره دارائی محل اقامت خود پرداخت نمایند و در‌غیر اینصورت با دریافت‌کنندگان متضامناً مسئول پرداخت اصل مالیات و متعلقات آن خواهند بود. در مورد تعلیمات و کمکهاﻯ فنی در‌صورتیکه پرداخت‌کننده وزارت خانه یا مؤسسه دولتی باشد وزارت دارائی میتواند ضریب درآمد مشمول مالیات را به پیشنهاد وزارتخانه یا مؤسسه دولتی مربوط کمتر از بیست درصد تعیین نماید .
- در مورد دارندگان کارت بازرگانی و اشخاص حقوقی که در موعد مقرر اظهارنامه و ترازنامه و حساب سود و زیان تسلیم کرده باشند‌تشخیص درآمد مشمول مالیات بطور علی‌الرأس جز در موارد مذکور در بند 2 ماده 61 و ماده 170 موکول بآنست که از طرف مأموران تشخیص دلائلی ارائه شود که بموجب آن دفاتر و اسناد و مدارک ارائه شده از طرف مؤدﻯ براﻯ رسیدگی و تشخیص درآمد واقعی مودﻯ کافی نباشد و مراتب مورد تأیید هیأتهائی متشکل از 3 نفر حسابرس بانتخاب وزیر دارائی واقع گردد.