- در تشخیص درآمد مشمول مالیات محاسبه استهلاک دارائی و هزینه‌های تأسیس و سرمایه‌ای با رعایت اصول زیر انجام میشود.
1 - آن قسمت از دارائی ثابت که بر اثر استعمال یا گذشت زمان یا سایر عوامل بدون توجه بتغییر قیمتها ارزش آن تقلیل مییابد قابل استهلاک‌است.
2 - مأخذ استهلاک قیمت تمام شده دارائی میباشد.
3 - استهلاک از تاریخی محاسبه میشود که دارائی قابل استهلاک آماده برای بهره‌برداری در اختیار مؤسسه قرار می‌گیرد.
در صورتیکه دارائی قابل استهلاک در نیمه اول سال مالیاتی در اختیار مؤسسه قرار گیرد استهلاک آن برای تمام سال احتساب میگردد و چنانچه در نیمه‌دوم سال به دارائی مؤسسه اضافه شود استهلاک آن از سال بعد شروع خواهد شد.
4 - هزینه‌های تأسیس از قبیل مخارج ثبت مؤسسه و حق مشاوره و نظائر آن و هزینه‌هاﻯ زائد بر درآمد دوره قبل از بهره‌بردارﻯ جز در مواردیکه ضمن جدول مقرر در ماده127 این قانون تصریح خواهد شد حداکثر تا مدت چهار سال از تاریخ بهره‌بردارﻯ بطور مساوی قابل استهلاک است.
5 - در صورتیکه بر اثر فروش مال قابل استهلاک یا مسلوب‌المنفعه شدن ماشین آلات زیانی متوجه مؤسسه گردد زیان حاصل معادل ارزش مستهلک نشده دارائی منهای حاصل فروش (در صورت فروش) یکجا قابل احتساب در حساب سود و زیان همان سال میباشد.
- در مورد محاسبه مالیات تهیه‌کنندگان فیلمهای ایرانی که در ایران تهیه میشود قیمت تمام شده فیلم در سال اول بهره‌برداری و در صورتیکه درآمد فیلم تکافو نکند در سالهای بعد در محاسبه درآمد مشمول مالیات منظور خواهد شد.