ماده تعاریف:
۱ـ۱ـ وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی: از این قسمت به بعد به اختصار وزارت نامیده میشود.
۱ ـ۲ـ کمیته تخصصی طب مکمل مرکز فرهنگ، آداب و میراث پزشکی که کمیته‌های مربوط به هر رشته را تعیین خواهد کرد و از این به بعد به اختصار کمیته تخصصی فام نامیده می‌شود.
۱ـ۳ـ تعریف طب مکمل:
طب مکمل به طیف وسیعی از روش‌های درمان و حفظ سلامت اطلاق می‌شود که جزو طب سنتی خود آن کشور نبوده و ضمناً در سیستم درمان و حفظ سلامت رایج هم ادغام نشده باشد. در طب مکمل از روش‌های مختلفی همچون استفاده از گیاهان دارویی، ماساژ و تمرینات بدنی، بالا بردن ظرفیت ذهن برای تأثیر عملکرد‌های بدنی و روش‌های مبتنی بر انرژی برای درمان و حفظ سلامت بهره گرفته می‌شود.
از میان رشته‌های مورد استقبال طب مکمل در دنیا میتوان از هومیوپاتی، ناتروپاتی، طب سوزنی، گیاه درمانی، ماساژ سوئدی، کایروپراتیک، هیپنوتراپی، انرژی درمانی، طب سنتی چین، آیورودا نام برد.
رشته‌های طب مکمل به هفت دسته کلی تقسیم و طبقه‌بندی میشوند :
الف ـ روشهای مبتنی بر فرآورده‌های طبیعی (مانند مکمل‌های غذایی، مگاویتامین درمانی، گیاه درمانی، پروبیوتیکها و رژیمهای خاص تغذیه‌ای).
ب ـ سیستمهای درمان کل نگر که دارای تئوری و تجارب ویژه خود می‌باشد (مانند آیورودا، طب سنتی چین، هومیوپاتی، طب سوزنی، طب فشاری، سوجوک و ناتروپاتی).
ج ـ اعمال یداوی و انواع ماساژ‌ها (مانند کایروپراکتیک، استئوپاتی، رفلوکسوتراپی، پولاروتراپی، ماساژ سوئدی و ماساژ رولفینگ)
د ـ روشهای مبتنی بر ارتباط ذهن ـ بدن (مانند مدیتیشن، تمرین‌های تنفس عمیق، هیپنوتراپی، تن آرامی‌ها، تایی چی، چی گونگ و یوگا)
ه ـ روشهای مبتنی بر طب انرژی (مانند بیوفیدبک، بیومغناطیس درمانی، کریستال درمانی، نور درمانی، ریکی، تماسهای درمانی، انرژی درمانی)
و ـ شفا درمانی (مانند شفای روحی گروه دوستان گرونینگ، شفاگر‌ها، طب معنوی، دعا درمانی)
ز ـ روشهای متفرقه (مانند طب فولکوریک هر منطقه، هنر درمانی، فرادرمانی، ایریدیولوژی، آپی تراپی، شلات درمانی، تراگر منتاستیک)
با توجه به اینکه روشهای متعدد در طب مکمل مطرح می‌باشند و روشهای جدید نیز به صورت مداوم ارائه میگردد، لذا ارائه قوانین مناسب و پویا در راستای رشته‌های مجاز و محدوده فعالیت آن رشته‌ها الزامی به‌نظر می‌رسد.